เนื่องในวันวิสาขบูชา ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๖๔ เจ้าพระคุณ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ประทานพระคติธรรม ความว่า

      ดิถีวิสาขบูชา  อันเป็นวันคล้ายวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเป็นวันสำคัญสากล    ของโลก  ได้เวียนมาบรรจบอีกคำรบหนึ่งแล้ว  ชวนให้ระลึกถึงเหตุการณ์เมื่อพระโพธิสัตว์สิทธัตถราชกุมารเสด็จอุบัติขึ้นบนโลกนี้ ดังปรากฏเรื่องราวในพระไตรปิฎกว่าพระองค์ทรงผินพระพักตร์ไปทางทิศอุดรทอดพระเนตรทิศทั้งหลาย  ทรงพระดำเนินย่างพระบาทไปเจ็ดก้าวแล้วทรงเปล่งพระอาสภิวาจาว่า  “เราเป็นผู้เลิศแห่งโลก  เราเป็นผู้ประเสริฐแห่งโลก เราคือผู้เป็นใหญ่แห่งโลก” ดังนี้  อุปมาดั่งการประกาศอิสรภาพของมนุษย์ให้ต่างตระหนักว่าเราทุกคนล้วนเป็นผู้กำหนดชีวิตของตนเอง  สามารถพัฒนาตนให้ประเสริฐ  ให้พ้นทุกข์ ให้มีชีวิตที่ดีงามสมบูรณ์ถึงขั้นจะรู้แจ้งสัจธรรมเป็นพระพุทธเจ้าก็ยังได้  โดยหาใช่เพราะการดลบันดาลของพรหม เทพ  หรือชะตาฟ้าดินแต่อย่างใด 

      พุทธบริษัททั้งหลายจึงพึงพิจารณาถึงย่างก้าวแห่งธรรมะ ๗ ประการอันนำไปสู่การตรัสรู้  ซึ่งเรียกว่า “โพชฌงค์ ๗”  ประกอบด้วย สติ ความระลึกได้,  ธรรมวิจยะ การศึกษาสอดส่องธรรมะ, วิริยะ ความพากเพียร,  ปีติ ความเอิบอิ่มใจโดยปราศจากอามิส,  ปัสสัทธิ ความสงบกายใจ,  สมาธิ ความมีจิตตั้งมั่น  และ อุเบกขา ความมีใจเป็นกลาง  อย่างไรก็ดี  ก่อนจะย่างไปให้ครบทั้ง ๗ ก้าวสู่ความเป็นเลิศในโลกนั้น  มนุษย์ผู้ปรารถนาอิสรภาพจำเป็นต้องเริ่มต้นฝึกฝนตนเองให้มั่นคงในย่างก้าวสำคัญก้าวแรกแห่งการพัฒนา  ได้แก่ “สติ”  กล่าวคือ  ให้รู้เท่าทันในการเคลื่อนไหวในอารมณ์ที่ปรุงแต่งจิตและในความคิดทั้งหลายให้ได้     หากปราศจากสติเสียแล้ว  องค์ธรรมแห่งความสำเร็จสูงสุดสำหรับมนุษยชาติประการอื่น ๆ ย่อมไม่อาจจะติดตามมาได้เลย

    ขอสาธุชนจงมุ่งมั่นหมั่นศึกษาอบรมเจริญสติให้รู้เท่าทันกาย  วาจา และใจของตนเอง  อันนับเป็น “ปฏิบัติบูชา” 
ที่พึงกระทำต่อพระรัตนตรัย  เพื่อความดำรงมั่นแห่งพระสัทธรรมของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เป็นประทีปส่องใจเวไนยนิกร
ทั้งปวงสืบไปตลอดกาลนาน  เทอญ.